نوشته هایی با برچسب دامغان

شهید سید محمد علی ترابی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

 حضور این خاندان بزرگ و عالم، مایه آبروی این شهر و مردمش بوده و است. مرام‌شان یاری خلق و کسب رضای خالق می‌‌باشد؛ با پیشینه‌‌ای به اندازه حافظه گذشتگان تا اکنون. اهل پرهیز و زهد بود؛ چنان‌‌که آوازه جوانمردی و زهدشان، زبان‌‌به‌‌زبان گشت و سینه به سینه حفظ شد و در جان مردم شهرمان خانه کرد. سرای آنان، جایگاه فروتنی، مهربانی و برادری بود تا امروز که ما با فرزندی از این خاندان به نام آقا سیدمحمود آشنا باشیم. کسی که به حرمت اجدادش خانه‌‌اش را با آبرو و صفای دل، مأمن مردم شهر کرده‌‌ است. طعم خوش مهمان‌‌نوازی و بی‌‌تکلفی، بخشش و وفای به عهد و رازداری‌‌اش بر ذائقه تمام مردم شهر، خوش نشست. آقاسیدمحمود استاد حوزه‌‌ و دانشگاه و امام‌‌ جمعه‌‌ و جماعت شهر است و پدری مهربان برای فرزندان، در کنار خانم‌‌ امینیان که در مادری و اخلاص و مردپروری گوی سبقت را از بی‌‌شمار زنان ربوده‌‌ است.

ادامه مطلب

شهید سید محمد ترابی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سیدمحمد فرزند سیداحمد، بیستم آبان هزاروسیصدوچهل‌‌وچهار در دامغان به دنیا آمد. پدر با شغل بنایی چرخ زندگی را می‌چرخاند. محمد تا سوم دبیرستان تحصیل کرد. وقتی پدر در خانه نبود او مرد خانه بود و هیزم جمع می‌کرد که مادر و بچه‌ها در سرمای زمستان راحت باشند.

ادامه مطلب

شهید حبیب الله ترابی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

حبیب‌الله فرزند فضل‌الله، شانزدهم تیر سال هزاروسیصدودوازده در شهر دامغان به دنیا آمد. پس از گذراندن دوره ابتدایی (ششم)، برای تحصیل به حوزه رفت و به فراگیری علوم دینی مشغول شد.

ادامه مطلب

شهید محمد باقر پورغلامحسین علی آبادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدباقر فرزند نصرت‌الله، یکم خرداد هزاروسیصدوچهل‌وشش در دامغان به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی خواند و برای حضور در جبهه‌ها ترک تحصیل کرد و به عضویت رسمی سپاه درآمد.

 او پس از رشادت‌های فراوان بیست‌وپنجم اسفند هزاروسیصدوشصت‌وسه در عملیات بدر، شرق دجله مفقودالأثر شد و بعد از شانزده سال به انتظار طاقت‌فرسای خانواده پایان داد و به دیار خود بازگشت. آثار بر جای ماندۀ او، در فردوس‌رضای دامغان به خاک سپرده شد.

                “راهش جاوید باد”

شهید یوسف پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

تابستان بود. آخرین ماه فصل گرم سال؛ آرام‌آرام خنکای پاییزی از راه می‌رسید. یوسف در شهریور سال ‌هزاروسیصدوبیست‌وهفت در روستای خورزان دامغان در خانواده‌ای زحمت‌کش و متدین، ساده و بی‌ریا به دنیا آمد. مشهدی علی‌اکبر و همسرش، خدا را به ‌‌خاطر داشتن نعمت فرزندی سالم و زیباروی شاکر بودند. نامش را یوسف نهادند. دیری نپایید که یوسف کوچک طعم فراق پدر را در مذاق جانش احساس کرد و از خردسالی با کار و زحمت‌‌کشی خوگرفت. دوران کودکی و نوجوانی سخت و پرمشقتی را پشت سر گذاشت. زندگی در میان مردمانی کویری و سرد و گرم روزگار چشیده، از او مردی محکم و دین‌‌دار و در عین ‌حال ساده‌زیست و کوشا و مهمان‌نواز ساخت.

ادامه مطلب

شهید محمد مهدی پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

پانزدهم دی‌ماه سال ‌هزاروسیصدوچهل‌وهفت در یک خانوادۀ متدین و مذهبی و زحمت‌‌کش در روستای مجیدآباد دامغان چشم به جهان گشود. دوران کودکی شهید برای چند سالی در روستاهای خورزان، عبدالله‌آباد و امروان سپری شد.

 علی‌‌اصغر، پدر بزرگوار و شریف محمدمهدی در آغاز زندگی به شغل کارگری روی آورد و سپس به امور زراعت و کشاورزی پرداخت. خانوادۀ محمدمهدی به‌‌ خاطر جاری‌‌شدن سیل و خسارت‌های ناشی از آن‌، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی از منطقه خورزان نقل‌مکان کردند و برای امرارمعاش به روستای عبدالله‌آباد رفتند. پدر خانواده برای مدت ‌‌زمانی کوتاه در روستای امروان به‌‌ خاطر اشتغال سکونت اختیار کرد.

ادامه مطلب

شهید محمد علی پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدعلی فرزند علی‌اکبر، نهم مرداد سال هزاروسیصدوچهل‌ودو در روستای کبوترخان دامغان متولد شد و به مدرسه روستای خورزان که حوالی کبوترخان است رفت و تا پنجم ابتدایی درس خواند. چون روستا بیش از این امکانات تحصیلی نداشت به شهر دامغان رفت و مشغول تحصیل شد. به علت مشکلات معیشتی بعد از کسب مدرک سیکل، درس و مدرسه را کنار گذاشت و برای کمک به خانواده به کارگری و بنایی پرداخت.

ادامه مطلب

شهید محمد حسن پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدحسن فرزند غلامحسین، بیست‌‌وچهارم اردیبهشت‌‌ماه یک‌هزاروسیصدوچهل در روستای مجیدآباد دامغان چشم به جهان گشود و مقطع ابتدایی را در  روستای خورزان گذرانید. چون در یک خانواده مذهبی رشد یافته بود تمایل زیادی داشت برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه برود. برای نیل به این هدف در سال هزاروسیصدوپنجاه‌‌وشش وارد حوزه علمیه حاج ‌‌فتحعلی‌‌بیک دامغان شد. مدتی نیز در مدرسه علمیه موسویه (مدرسه آقا) در محضر درس استادان آن حوزه کسب فیض نمود و در این راه موفقیت‌هایی نیز به دست آورد. در سال پنجاه‌‌وهشت جهت ادامه تحصیل و با موافقت و رضایت پدر به حوزه علمیه قم وارد و در مدرسه حضرت آیت‌الله گلپایگانی سرگرم فراگیری علوم دینی شد. علی‌رغم این‌‌که بستگان و اقوام وی در قم بودند برای آن که بهتر بتواند به فراگیری علم و دانش بپردازد ترجیح داد به‌ طور انفرادی در قم زندگی کند. بدین سبب در مدرسه حاج غضنفر حجره‌ای گرفت و به کسب علم و معرفت و فضایل اخلاقی پرداخت.

ادامه مطلب

شهید محمد پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمد فرزند غلامرضا، متولد سوم مردادماه ‌هزاروسیصدوچهل‌وشش در روستای خورزان چشم به جهان گشود. تحصیلات دوره ابتدایی را در همان زادگاهش تا پایه پنجم ابتدایی ادامه داد.

 شهید پریمی از همان دوران نوجوانی کار و تلاش را پیشۀ خود ساخت و اعتقاد به رزق و روزی حلال داشت؛ بدین سبب به کارگری در منابع طبیعی و محیط زیست در منطقه خورزان روی آورد و با دست‌‌رنج خویش نانی پاک و حلال را برای خانواده خویش می‌برد.

ادامه مطلب

شهید رضا پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

بیستم مردادماه سال شصت‌وپنج بود که رضا پا به دنیایی گذاشت بی‌نهایت زلال. قلب‌های آینه‌‌گون پدر و مادر، جایگاه رضا شد.

با هزاران امید دوران کودکی‌‌اش را در روستای خورزان سپری می‌‌کرد. آقا علی‌اکبر کشاورز بود و نان حلالش معطر بود با صلوات و ذکر یاحسین. پس دلنشین بود برای رضا، داشتن چنین پدر و مادری.

ادامه مطلب