نوشته هایی با برچسب دامغان

شهید حسن خرمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

اواسط پاییز سال هزاروسیصدوپنجاه بود که خدا گل وجود حسن را شکوفا کرد. وقتی به دنیا آمد به‌‌قدری لطیف و معصوم بود که چون شاپرکی      در فضای دل‌‌نشین خانۀ آقا محمد نشست.متولد تهران بود و از کودکی در سایۀ سبز پدر و مادر درس انسانیت، غیرت و مسلمانی آموخت.

ادامه مطلب

شهید داوود عزیزی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

داوود فرزند محمدحسن در سال هزاروسیصدوچهل‌‌وهفت در تهران به‌‌ دنیا آمد. آن زمان پدرش در راه‌‌آهن کار می‌کرد. اولین فرزند خانواده بود. به‌‌خاطر کار پدر به دامغان آمدند. داوود تحصیلات ابتدایی‌اش را در روستای صلح‌آباد دامغان به پایان رساند. در کار کشاورزی کمک حال پدرش بود.

در دوران دفاع مقدس، از طرف سپاه پاسداران به جبهه اعزام شد. چهار ماه در جبهه بود و در عملیات بیت‌‌المقدس۳ منطقه ماؤوت عراق در بیست‌‌وپنجم اسفند شصت‌‌وشش، به شهادت رسید.

هم‌‌اکنون  پیکر مطهرش در گلزار شهدای روستای صلح‌آباد آرمیده‌ ‌است.

“راهش جاوید باد”

شهید علی خرسند

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سال هزاروسیصدوسی‌وهشت هجری شمسی در شهر دامغان به دنیا آمد. در خانواده‌ای متوسط و مذهبی و محب اهل بیت^(ع).

شهید به شعر و ادبیات علاقه داشت. اوقات فراغت نه تنها دیوان شاعران را می‌خواند بلکه از روی آن‌ها هم می‌نوشت.

ادامه مطلب

شهید عباسعلی عزآبادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در آتش و درد و داغ پا به جهان نهاد تا از آتش و درد و داغ جهان نهراسد. در عظیم‌ترین شب سال هزاروسیصدوچهل‌‌وچهار، شب تقدیر، شب نزول قرآن و در بیست‌‌وپنجمین روز سردترین ماه سال، گرمابخش خانواده‌اش شد. در حالی به مادرش لبخند زد که زهرخند مرگ ناگهانی سه فرزند، جرعه جام جنون را در جان مادر می‌ریخت. او آمد تا تسلی‌‌بخش دردها و مرهم زخم‌های تن مادری شود که در پی نجات فرزندان فروخفته در دود و آتش، آبله بر پیکر و جراحت بر جان داشت.

ادامه مطلب

شهید محمد خراسانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

روحانی شهید، محمد خراسانی فرزند علی‌‌‌اکبر، هیجدهم خرداد سال هزاروسیصدوچهل‌‌‌وهفت در روستای خورزان در خانواده‌‌‌ای مؤمن به دنیا آمد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی به حوزۀ علمیه دامغان رفت و به ادامه تحصیل پرداخت.

ادامه مطلب

شهید سید رضا عرفانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در سال هزاروسیصدوچهل‌‌ودو هجری شمسی در شهر دامغان به دنیا آمد. تحصیلاتش را در مقطع ابتدایی و راهنمایی گذراند و وارد هنرستان شد.

در بیشتر تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی شرکت می‌‌کرد.                                                                        

سه مرحله به جبهه رفت و به‌‌عنوان نیروی بسیجی از سپاه اعزام شد. تک‌‌تیرانداز بود. بعدها به‌‌عنوان فرمانده دسته خدمت می‌‌کرد. دو بار مجروح شد اما هنوز کاملاً خوب نشده بود که به جبهه برگشت. به رزمندگان و شهدا خیلی علاقه داشت. شهید محمودزاده دوست صمیمی او بود. در عملیات بیت‌‌المقدس نیز شرکت داشت.

این شهید بزرگوار در تاریخ بیست‌‌وششم ‌‌شهریورماه سال شصت‌‌ودو مصادف با عید قربان در منطقه سردشت با کمین نیروهای کومله مواجه شد و با اصابت تیر مستقیم عاشقانه به ملاقات حضرت ‌‌حق شتافت و به جمع دوستان بهشتی‌‌اش پیوست. پیکر پاکش بر روی دستان مردم شریف دامغان با شکوهی وصف‌‌نشدنی تشییع و در فردوس‌رضای این شهر در خاک آرمید.

“راهش جاوید باد”

شهید محمد خراسانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

آقاصفر کارگری ساده و باصفا در کنار همسرش حوا در روستای عبدیا در حوالی کویر دامغان، روزگار می‌‌گذراندند.

تابستان سال چهل‌وچهار از راه می‌رسید و خردادماه گرم و پرثمر عبدیا پیام‌آور آن. پنجم خردادماه که شد، حواخانم پسری زیبا و دوست‌داشتنی را در آغوش گرمش جای داد. آقاصفر، با دستان مهربان ولی پینه‌‌بسته‌‌ فرزندش را در آغوش گرفت و هزار آیه شکر بر لبانش جاری شد.

ادامه مطلب

شهید خسرو عربیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

شهید خسرو عربیان، فرزند غلام، متولد ششم خردادماه هزاروسیصدوچهل‌ویک دامغان، روستای جزن، کارمند آموزش و پرورش. خسرو عربیان با عنوان پرسنلی گردان در عملیات محرم منطقه عین‌خوش شرکت داشت که براثر اصابت ترکش در تاریخ یازدهم آبان‌ماه هزاروسیصدوشصت‌ویک به شهادت رسید.

ادامه مطلب

شهید محمد خراسانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سال‌‌های طولانی عمرش را با تجربه‌‌های تلخ و شیرین یک پدر دل‌‌سوز گذرانده بود. زمستان سال هزاروسیصدوسی‌‌، کربلایی تقی و پسرانش مشغول کار بودند؛ تمام فکرش را کنار فاطمه‌‌خانم و در خانه کوچک­شان جا گذاشته بود. آن‌‌ها در رسیدن مسافری جدید لحظه‌‌شماری می‌‌کردند.

ادامه مطلب

شهید علیرضا عرب لنگه

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علیرضا در سال هزاروسیصدوچهل‌‌وپنج، در دیباج دامغان به‌‌ دنیا آمد. نام پدرش علی‌‌اکبر بود. تحصیلاتش را تا سوم راهنمایی ادامه داد. ارتباطی نزدیک و صمیمی با روحانی مسجد داشت. با سن کمی که داشت، خودش را در دل همه جا کرده بود. در کلاس‌هایی که تشکیل می‌شد، شرکت می‌کرد. در اعیاد مذهبی و مراسم عزاداری پیش‌‌قدم بود.

از طریق بسیج عازم جبهه شد. مدت حضورش در جبهه، چهل‌‌وهشت روز بود.پانزده سال زیست. چهل‌‌وهشت روز جان خویش را بر کف نهاد تا وقتی رخ دوست را می‌‌بیند، تقدیم او کند.

سرانجام در بیست‌‌وهشتم آذرماه هزاروسیصدوشصت، در عملیـات پاک‌‌سازی جادۀ بانـه-سردشت با برخورد ترکش خمپاره به سر به شهادت رسید. هم‌‌اکنون تربت پاکش در گلزار شهدای دیباج، زیارتگاه دل‌‌سوختگان است.

“راهش جاوید باد”