«وقتی که نسیم آه مادر از شیشهها گذشت، مستی نه از پیاله و نه از خُم که از ربنای رکعت دوم شروع شد.» هجدهمین روز خردادماه سال هزاروسیصدوچهلوپنج لحظههای ناب زمین، خبر آمدنش را در سربرگی دیگر از دفتر تاریخ رقم زد. شهر ری مأمن روییدن و بالیدنش بود. خیلی زود دنیای شاد و بیغم کودکی را پشت سر گذاشت و به دنیای پرشور و حال و عجیب نوجوانی با یک دنیا دغدغه و امید پای نهاد.
شهید حسن مهرابی فرزند علی، در تاریخ سیام شهریور سال هزاروسیصدوچهلونه در شهر دامغان به دنیا آمد. در خانوادهای متعهد و مذهبی لحظات عمر را سپری کرد و بین یک خواهر و پنج برادر به بالندگی رسید.حسن فرزندی مقید و مطیع بود و همواره در جهت جلب رضایت پدر و مادر میکوشید. تحصیلاتش را تا اول هنرستان خواند و با شروع جنگ تحمیلی برای اعزام به جبههها آمادهشد.
احمد در شانزدهمین روز از فروردینماه یکهزاروسیصدوچهلوهفت در روستای سیدآبادو دامغان به دنیا آمد. دوران کودکی را تا سن هفتسالگی در روستا گذراند. پس از آن بههمراه خانواده به شهرستان دامغان آمد. از همان دوران کودکی، با بقیۀ بچهها فرق داشت. بزرگمردی بود در عین خردسالی تا آنجا که گاهی اوقات پدر نیز به او غبطه میخورد.
اولین فرزند علی مزینانی، در سال هزاروسیصدوچهلوپنج در دامغان دیده به جهان گشود. او را محمدرضا نامیدند. با شروع زمزمههای انقلاب، خود را به شکل فعال در این حرکتها داخل کرد.
نامش احمد؛ اما در گفتن شهرتش نفس کم میآورم؛ وقتی صحبت از جانباز است، سخن از مردی است که می ماند؛ صبور و سخت چون کوه.جانباز یعنی در عاشقی بی حد و بی اندازه بودن. جانباز یعنی دفتر خاطرات جنگ؛ یعنی نفسهایش پر از شمیم راز؛ جانباز یعنی زخمی در هجوم بیامان خون و خنجر؛ اما همچنان رو به درگاه عشق آورده است و هوش از سر افلاک می برد راز و نیازش.ادامه مطلب
آیین رونمایی از فرهنگ نامه ۱۲ جلدی شهدای شهرستان دامغان در روز چهارشنبه ۱۷ مرداد ماه ۱۳۹۷ با مسئولان و مقامات کشوری و لشگری در مصلی بزرگ امام خمینی (ره) شهرستان دامغان برگزار خواهد شد.