نوشته هایی با برچسب دفاع مقدس

شهید جواد الله بخش

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

جواد فرزند غلامحسین سال هزاروسیصدوسی‌وچهار در روستای مؤمن‌آباد از توابع شهرستان دامغان دیده به جهان گشود.

به دلیل شرایط خاص اقتصادی موفق به درس‌خواندن نشد. از همان کودکی کارگری می‌کرد تا کمک‌خرج خانواده باشد. اوقات فراغتش را با کوه‌نوردی، ورزش جودو، کاراته و زیارت اماکن مقدسه و رفتن به مجالس مذهبی پر می‌کرد.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم الماسی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

ابراهیم در سال هزاروسیصدوچهل‌وهشت در شهرستان دامغان به دنیا آمد و با تولدش به خانوادۀ مذهبی و زحمت‌کش مشهدی نعمت‌الله بیش از پیش گرما بخشید.

پس از دوران ابتدایی، مقطع راهنمایی را در مدرسۀ شهید امینیان دامغان گذراند.

مجرد بود و خوش‌اخلاق. عاقل، گشاده‌رو، اهل صلۀ رحم و مهمان‌نواز. به بزرگترها احترام می‌گذاشت و با کوچکترها مهربان بود.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم الماسی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

شنیده‌‌ایم که بهار با پرستوهایش، با شکوفه‌‌های درختان سیب و بادامش، نسیم بهشت را در زمین جاری می‌‌کند. در شوروشوق جاری‌‌شدن این نسیم کرامت، جمال حق در بیست‌‌وسومین روز بهار سال چهل‌‌وچهار در خانه ساده و با صفایی تجلی کرد. حال و هوای محله قدیمی شاه (محله ‌‌امام) دامغان، با صدای گریۀ ششمین فرزند خانوادۀ آقا اسدالله شادمانه‌‌تر شده‌‌ بود. نامش را ابراهیم گذاشتند؛ به یمن ورودش در گلستان کویری شهر و به یمن ورودش در ماه مبارک ذی‌‌الحجه.

ادامه مطلب

شهید فتحعلی آل حکمت

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

مهربانی خداوند در شهریورماه سال چهل‌‌ویک شمسی هنگامی که خورشید بیست‌‌وششمین روز آن پرتوهای لطف خالقش را بر روی نیازمندان عالم فرو می‌‌ریخت، جلوه‌‌گری کرد و اسدالله از مردان نیک‌‌بخت کویر، ششمین فرزند خود را در آغوش گرفت.

ادامه مطلب

شهید یحیی اکبری نژاد

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سومین ماه بهار، خداوند اراده کرده‌‌ بود عبدی به شمارگان اهالی عبدالله‌‌آباد در حاشیۀ کویر دامغان بیفزاید. در پنجمین روزش خانۀ  علی‌‌محمد و معصومه با قدوم این کودک زیبا گلستان شد. چهره‌‌اش به قرص ماه می‌‌مانست. قطره‌‌ای از جمال خداوند بر صورت زیبای کودک باریده بود و این چنین جلوه می‌‌کرد. نامش را یحیی گذاشتند.

ادامه مطلب

شهید محمود اکبری

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سال هزاروسیصدوچهل‌وشش خورشیدی در حیدرآباد دامغان فرزند اول احمد اکبری و فاطمه کردی متولد میشود. پدر او را محمود مینامد.

محمود علاقۀ چندانی به درس‌خواندن ندارد؛ از این‌‌‌رو تا دوم راهنمایی بیشتر تحصیل نمیکند؛ اما گام‌به‌گام همراه پدر به امور کشاورزی و خشت‌زنی مشغول میشود و دیری نمیگذرد که کاشی‌کاری را به‌‌عنوان حرفه اصلیاش انتخاب می‌‌کند.

ادامه مطلب

شهید حسینعلی اکبرزاده

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

حسینعلی فرزند غلامعلی، در سال هزاروسیصدوسی‌ودو در دامغان به دنیا آمد. وقتی پدر و مادرش به مسجد می‌رفتند، او را همراه خود می‌بردند. گاهی اوقات، هنگام نماز که می‌شد وضو می‌گرفت و کنار مادرش می‌ایستاد. سوره‌های کوچک قرآن و اصول دین را برای پدر و خواهرش می‌گفت. سحرخیز بود. اگر مادرش کاری داشت، انجام می‌داد.

ادامه مطلب

شهید حسینعلی اکبرپور

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

برخلاف خیلی از آدم‌ها که با سخنان‌‌شان در بین اعضای خانواده، دوست و فامیل، شناخته می‌‌شوند، او را با سکوتش می‌شناختند. هفتمین فرزند سیده خانم طباطبایی بود.

سکوت و ادب میراثی شد به یادگار، میان خواهران و برادرانش. نوروزعلی فرزند هفتمش را حسینعلی نام نهاد. نوزدهم مردادماه سال چهل‌وپنج آغازین روز بی‌قراری‌های حسینعلی بود. پدرش کشاورزی می‌کرد. روستای عباس‌آباد تمام کودکی‌‌اش را در خود جای داده‌‌ بود. تحصیلات دوره ابتدایی را در عباس‌آباد گذراند.

ادامه مطلب

شهید محمد حسن اقبالیه

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

ولی‌الله و زهرا سال چهل‌ودو در دامغان، کودک خود را در آغوش کشیدند. نامش را محمدحسن نهادند. تحصیلاتش را تا دیپلم ادامه داد. کمک و یار پدر و مادر بود. در منزل به مادرش کمک می‌کرد و در مغازه به پدر خود. به انقلاب و امام^(ره) حساس بود و اگر کسی حرف بدی می‌زد، سخت آشفته‌خاطر می‌شد.

ادامه مطلب

شهید سید محمد آقاشنایی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سیدمحمد فرزند سیدآقا، پانزدهم بهمن هزاروسیصدوهجده در روستای چهارده (شهر دیباج) دامغان به دنیا آمد. سواد خواندن و نوشتن داشت و خیلی زود وارد کار شد و یکی از مجرب‌‌ترین بناهای روستای چهارده شد. بعد از گذراندن دورۀ سربازی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج هفت فرزند است.

ادامه مطلب