مطالب منتشر شده در دسته ی "سرباز"

شهید اسماعیل حدادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

چهل روزی از آغاز بهار سال چهل‌‌وهفت می‌گذشت. در آن روزهای تاریکی که حکومت وقت با ظلم و بی‌‌عدالتی، پرده‌ای غبارآلود بر چهره نورانی خورشید ایمان مردم انداخته بود، باز هم زمزمۀ خوشحالی مردم و تبریک آن‌ها به یکدیگر شنیده می‌شد.

هشتم اردیبهشت بود. سال هزاروسیصدوچهل‌وهفت. مردم هر محل به سنت دیرین خود به دیدار هم می‌رفتند. فرارسیدن عید مومنان، عید قربان را به یکدیگر تبریک می‌گفتند. آقا ابراهیم در روز عید قربان در کنار همسرش طیبه خانم و دو فرزندشان، شادتر از همه اهالی محل بودند. زیرا خداوند فرزند دیگری به آن‌‌ها عطا کرد و نامش را به یمن ورودش در عید قربان و برپا نگه داشتن عَلَم ایمان‌شان، اسماعیل گذاشتند. اسماعیل در تهران متولد شد و در همان شهر دوره کودکی را سپری کرد.

ادامه مطلب

شهید علیرضا شهمیرزادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

پر بود از شور و نشاط و دل‌ربایی. پای در خاک و روحش در مسیر خدایی‌‌‌بودن اوج می‌گرفت. نازی و طنازی از همۀ وجودش می‌جوشید. انگار از این کرۀ خاکی دل‌ کنده بود.

به گواه شناسنامه‌اش هفتمین روز از آخرین ماه سال ‌هزاروسیصدوچهل‌ودو شهرستان دامغان شاهد رویش ستارۀ وجودش بود. آرام‌آرام بالید و به‌‌ رسم همۀ بچه‌های هفت‌ساله راهی دبستان شد.

ادامه مطلب

شهید شهاب شهابی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

خانواده و خانۀ آقا رضا و شمسی‌‌خانم، این زوج صمیمی و گرم، در هشتمین روز آبان‌‌ماه سال سی‌‌ونه، ستاره‌‌باران شد. شهاب اولین پسر خانواده بود.

آقای شهابی خود چراغ هدایتی بود برای بچه‌‌های شهر؛ چه روزها در پشت نیمکت‌‌های کلاس و درس و چه در زمان‌‌های دیگر، در میان مردم شهر. شهاب دوران خردسالی‌‌اش را زیر چتر هدایتگری پدری فرهیخته و مادری بردبار و صبور گذراند. به دلیل هوش سرشارش مورد توجه همه دوستان و آشنایان بود.

ظش ادامه مطلب

شهید رحمت الله حاجی عیدی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در سال هزاروسیصدوچهل‌وچهار در روستای زردوان چهارده (شهر دیباج) کودکی پا به عرصه زندگی نهاد که در فراسوی زمانی نه چندان دور شمع تاریخ شد تا چراغ خانه سلطان‌علی برای همیشه روشن بماند. سلطان‌علی عقیده داشت تولد این فرزند نشانۀ رحمت خداست. پس او را رحمت‌الله نامید. ادامه مطلب

شهید علی اکبر حاجی زاده دامغانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علی‌اکبر فرزند علی‌اصغر، چهارم شهریورماه سال یک‌هزاروسیصدوچهل‌وهفت در روستای قاسم‌آباد دامغان چشم به جهان گشود. این فرزند موهبت خاص پروردگار به این خانواده بود. علی‌اکبر  مقطع ابتدایی را در مدرسۀ شریعت‌پناهی که در آن ایام به مدیریت‌‌ آقای ابوالقاسم نصیری اداره می‌شد به اتمام رسانید.

ادامه مطلب

شهید امرالله شمس

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سال هزاروسیصدوچهل‌وهفت در روستای مؤمن‌آباد دامغان به دنیا آمد. دومین فرزند پسر خانواده بود. رسم دیرین و زیبای خانواده این بود که فرزندان را با پسوند «الله» نام‌گذاری می‌کردند و این‌‌‌چنین بود که او امرالله نام گرفت.تحصیلات ابتدایی را در روستا به پایان رساند.

ادامه مطلب

شهید علیرضا حاج اسماعیل زاده

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علیرضا در سال هزاروسیصدوچهل‌‌وچهار در بالامحله دامغان به دنیا آمد. پدرش کارگر ساده‌‌ بود و مادرش خانه‌‌دار. آن موقع‌ها پدر علیرضا سخت کار می‌کرد تا چرخ زندگی‌‌‌‌ شش‌‌نفره‌‌اش را بچرخاند. از همان دوران کودکی، علیرضا با بقیه فرق می‌کرد. به‌‌قدری به مادرش محبت می‌کرد که حدواندازه نداشت.

ادامه مطلب

شهید عباسعلی چوپانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

دوازده روز از سال نو گذشته‌‌ بود و در سراسر دامغان جشن سال نو برپا بود.سال هزاروسیصدوسی‌‌وپنج، شادی در خانواده آقای علی‌اکبر چوپانی صدچندان شده‌‌ بود؛ خانواده‌ای گرم در روستای مؤمن‌آباد دامغان، عضوی جدید در سالی جدید. نوزادی که تازه تولد یافته بود، عباسعلی نام گرفت.

ادامه مطلب

شهید مهدی صادق‌ زاده

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

آذرماه سال هزاروسیصدوچهل‌‌‌‌‌‌‌وپنج بود و ششمین روز آن. سال‌‌‌روز شاد تولد آخرین و تنهاترین امام شیعیان هم از راه رسیده بود و آقا غلامرضا سومین پسرش را در آغوش گرفته بود. به یاد و به عشق امام غایبش او را مهدی نام گذاشت.

ادامه مطلب

شهید حسین شعبانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در شهریور‌ماه سال ‌‌‌هزاروسیصدوچهل‌وسه در روستای ابراهیم‌آباد دامغان به دنیا آمد و بیست بهار و زمستان زیست. پدرش غلامعلی اهل روستای سبحان بود. حسین تحصیلات ابتدایی را در مدرسۀ فیضیه روستای سبحان گذراند و برای ادامۀ تحصیل به مدرسه راهنمایی اقبال‌لاهوری قدرت‌آباد رفت.

ادامه مطلب