ده تیر سال هزاروسیصدوسیونه در محله تکیه شترخان سمنان به دنیا آمد. کبری و غلامحسین فرزند اولشان را در آغوش گرفتند و نامش را حسین گذاشتند.
سه برادر و دو خواهر دارد. دوره ابتدایی را به مدرسه شهید آیت سمنان رفت. پدرش در کوره کار میکرد. تابستانها به کمکش میرفت. او با دستفروشی، کارگری در کوره و جادهسازی در تأمین هزینه خانواده نقش داشت. راهنمایی را در مدرسه آیتالله کاشانی گذراند و دیپلم خود را در رشته خدمات در هنرستان امیرکبیر گرفت.
سال شصتوچهار ازدواج کرد. در نیروی زمینی ارتش استخدام شد. دو سه هفته بعد، از شاهرود به مشهد و از آنجا به غرب کشور اعزام شد. در عملیات والفجر۹ در منطقه مریوان با ترکش خمپاره مجروح شد. او را به بیمارستان توحید سنندج بردند. بیستوسوم اسفند سال هزاروسیصدوشصتوچهار، دو روز بعد به شهادت رسید.
جنازه حسین را به شاهرود بردند. یکی از دوستان حسین او را شناسایی کرد و پیکرش را به سمنان آوردند. بعد از تشییع در گلزار شهدای امامزاده یحیی در سمنان دفن شد. چند ماه بعد از شهادت، تنها یادگارش به دنیا آمد و او را حسین نامیدند.