شهید محمد علی پریمی

به نام خداوندی که در دنیا هم بر مومن و هم بر کافر رحم می‌‌کند.

قسم به آن خداوندی که ما را آفرید و به ما سلامتی و وجود داد. اگر قادر متعال به این حقیر چند بار جان بدهد و بمیراند باز هم حاضرم جان ناقابل خود را فدای اسلام عزیز بکنم و این را یک وظیفه شرعی خود می‌‌دانم. آن خدایی که ما را آفرید راه و روش چگونه زندگی کردن را هم به وسیله پیامبران و جانشینانشان یعنی دوازده امام اولشان حضرت علی(ع) و آخرشان حضرت مهدی(عج) که در حال حاضر در غیبت می‌‌باشد و جانشین و نایب آن حضرت یعنی ولایت فقیه به ما آموختند و ما به امر ولی فقیه ابراهیم زمان خمینی بت‌‌شکن که فرموده‌‌اند:

آن‌‌هایی که می‌‌توانند به جبهه  بروند  لذا اینجانب وظیفه خود دانستم که من می‌‌توانم بروم و اگر مورد قبول خداوند یکتا قرار بگیرد و در این راه توفیق شهادت را نصیب این حقیر بکند. چند وصیتی داشتم که به عرض می‌‌رسانم. این‌‌که مقدار ناچیزی پول از باقی مانده حقوق شهربانی در بانک ملی برمک تهران و مقداری در قرض‌‌الحسنه شهربانی و مقداری هم در بانک مسکن تهران برای زمین دارم که آن را خرج خود من بکنید و اگر اضافه آمد برای جبهه بفرستید مقداری هم از چند نفر طلب دارم که اگر آوردند بگیرید و در اختیار والدین است که چکارش بکنند و اگر هم نیاوردند بخشیدم. حقوقی هم که شهربانی برای من می‌‌دهد یک چهارم ازآن به عمه زهرا بدهید اگر احتیاج داشتند و هرچقدر که خانواده خودم خواستند بردارند و اگر اضافه آمد بدهید به کسی که در راه خیر به کار ببرد و تا موقعی که جبهه اسلام هست برای جبهه.

محل دفن با انتخاب والدین از همه مهمتر این که برای مرگ من هیچ ناراحت نباشید و از تمام کسانی که به آن‌‌ها از طرف من ناراحتی دیده‌‌اند طلب مغفرت می‌‌خواهم مخصوصا پدر و مادرم که من زیاد به آن‌‌ها ناراحتی داده‌‌ام و حق زیادی بر من دارند.

دیگر عرضی ندارم جز سلامتی همه مسلمین را از خداوند متعال می‌‌خواهم. خداحافظ « به امید پیروزی هر چه زودتر اسلام بر کفر جهانی»

محمدعلی پریمی