شهید علیرضا بهرامیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علیرضا فرزند علی‌اکبر در سال هزاروسیصدوچهل‌وپنج در تهران به دنیا آمد. او فرزند اول خانواده بود. ابتدایی را در روستای جزن خواند و برای ادامه تحصیل به دامغان رفت. پس از سوم راهنمایی درس را رها کرد و برای کار به تعمیرگاه مکانیکی رفت. مدتی کار کرد و بعد رفت در شرکت سامان مشغول به کار شد. آخر ماه که حقوق می‌گرفت، پولش را به دست مادرش می‌داد تا هر چه که نیاز دارد بردارد و بقیه را برایش پس‌انداز کند. به فکر خرجی سربازی‌اش بود.

علیرضا نسبت به مسائل دینی خیلی حساس بود. نماز و روزه‌اش هیچ وقت ترک نمی‌شد. او در پایگاه بسیج محل عضو فعال بود.

یک سال قبل از رسیدن به سن سربازی، داوطلبانه به جبهه رفت. آموزشی را در پادگان شهید کلاهدوز شهمیرزاد گذراند. بعد از پایان دوره آموزشی، از طریق تیپ ۱۲ قائم^(عج) به دزفول اعزام شد. دو ماه در آنجا بود. پس از آن به کردستان اعزام شد.

سرانجام بعد از چهار ماه حضور در جبهه، در بیست‌وپنجم اسفند شصت‌وشش، منطقه ماووت، عملیات بیت‌المقدس۳ با اصابت ترکش به کمر به شهادت رسید. پیکرش که دو ماه زیر برف پنهان مانده بود، پس از پیداشدن، بر دستان مردم شهیدپرور تشییع و در گلزار شهدای روستای جزن به خاک سپرده شد.

   “راهش جاوید باد”