“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
حسینعلی فرزند غلامعلی، در سال هزاروسیصدوسیودو در دامغان به دنیا آمد. وقتی پدر و مادرش به مسجد میرفتند، او را همراه خود میبردند. گاهی اوقات، هنگام نماز که میشد وضو میگرفت و کنار مادرش میایستاد. سورههای کوچک قرآن و اصول دین را برای پدر و خواهرش میگفت. سحرخیز بود. اگر مادرش کاری داشت، انجام میداد.