شهید محمدحسین قربانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدحسین در سال هزاروسیصدوسی در روستای ورکیان از توابع شهرستان دامغان دیده به جهان گشود. او چهارمین فرزند خانواده بود و پدرش کشاورزی زحمت‌‌کش بود که روزی در مزرعه به دست اشخاص زورگو به قتل رسید و بدنش قطعه‌‌قطعه شد.  بعد از مدتی عموی حسین سرپرستی فرزندان برادرش را بر عهده گرفت.

محمدحسین بعد از پایان تحصیلات ابتدایی مدتی در روستا ماند و به خانواده‌‌اش کمک می‌‌کرد تا وارد مبارزات انقلابی علیه طاغوت شد و در حالی که در ادارۀ بهداری دامغان مشغول به کار بود، رساله و اعلامیه‌‌های امام^(ره) را توزیع می‌‌کرد. در سال هزاروسیصدوپنجاه‌‌وهشت با خانم زهرا عزیزیان ازدواج کرد و پس از مدتی در ستاد مبارزه با مواد مخدر مشغول به کار شد. دیری نپایید که آن‌‌ها ثمرات زندگی مشترکشان را چیدند. دو دختر به نام‌‌های رقیه و سمیه.

وقتی حسین برای اولین بار به جبهه می‌‌رفت رقیه که متولد هزاروسیصدوپنجاه‌‌ونه است، شش‌‌ماهه بود و وقتی برای آخرین بار به جبهه رفت سمیه که متولد هزاروسیصدوشصت است، هنوز به دنیا نیامده بود و هنگام شهادتش سمیه یک‌‌ماهه شده بود. کودکی که هیچ گاه در آغوش پدر جای نگرفت. حسین در سیزدهم آذرماه سال شصت براثر اصابت گلوله در بانه، منطقۀ عملیاتی غرب کشور به شهادت رسید و پیکر مطهرش در روستای محمدآباد شهرستان دامغان به خاک سپرده شد.

“راهش جاوید باد”