شهید عباس خلجیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

نوجوان شهید جبهه‌های حق علیه باطل، عباس خلجیان در نیمۀ بهمن‌ماه سال هزاروسیصدوچهل‌وچهار در تهران و در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود.اولین فرزند خانواده بود. با گذراندن دوران ابتدایی و راهنمایی به هنرستان رفت و در رشتۀ برق دو سال در سنگر دانش کوشید اما وقتی نیاز جبهه را دریافت سنگری دیگر را گزید و راهی مناطق نبرد گردید.

درس‌خوان بود و خجالتی و سربه‌زیر؛ مهربان و دل‌‌سوز، مؤمن و باگذشت. در فعالیت‌های دینی و سیاسی از نماز جمعه و جماعت گرفته تا تظاهرات و شرکت در تشییع جنازۀ شهدا نقش فعال داشت. عضو انجمن اسلامی دانش‌آموزان بود و در پایگاه بسیج مالک‌اشتر فعالیت می‌کرد. ارتباطش با خدایش محکم بود و استوار. نماز شبش ترک نمی‌شد.

در بحث ایثار و مقاومت از روحیۀ بالایی برخوردار بود و در تمام مانورها و پاتک‌ها اعلام آمادگی می‌کرد و پیش‌قدم می‌شد. از شیفتگان سیدالشهدا^(ع) بود و در مراسم محرم شرکت فعال داشت. به قرآن هم بسیار عشق می‌‌ورزید.

متواضع بود و کار راه‌انداز. تا آنجا که می‌توانست در رفع مشکلات دیگران کوشا بود. ارتباطش با همه خصوصاً خانواده رضایت‌بخش بود و گوی سبقت را در گفتن سلام از دیگران می‌ربود.

خصلت‌‌های نیک، او را سرمشق و مشاور جوانان کرده بود.

او که به گفتۀ خود راه و هدفش را مشخص کرده بود، سرانجام در منطقۀ مهاباد جهت شناسایی موقعیت دشمن از مقر خارج شد و در راه بازگشت از مأموریت در تنگه‌ای به کمین کوملۀ ازخدابی‌خبر گرفتار شد. نخست ناجوانمردانه از پشت مورد هدف قرار گرفت؛ سپس با شکنجه‌های جانکاه دیوسیرتان خیانت‌پیشه با تقدیم بعضی از اعضا و جوارحش به حضرت دوست و جاری‌‌شدن خونش مسیر سیل خروشانی را در پیش گرفت که از کربلا جوشیده بود. این‌گونه عروجش در هشتم خردادماه سال شصت‌‌ویک رقم خورد.

پیکر پاکش پس از انتقال به دامغان و شناسایی، در جمع دوست‌داران شهید و شهادت تشییع و در فردوس‌رضای این شهر به خاک سپرده شد.

“راهش جاوید باد”