“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
آبان سال چهلوچهار بود که ورودش را با گریه آغاز نمود. او را علیرضا نامیدند. کودکی که شعف و شادی خانواده را دوچندان کرده بود. علیرضا در هفتسالگی وارد دبستان شد. دوران تحصیلش را در شهر دامغان سپری کرد. در حین درسخواندن به کارهای هنری نیز علاقه نشان میداد. حرف دلش را با نقاشی روی کاغذ نقش میزد و طراحی او در صفحات سفید چشمنواز بود. به ورزش فوتبال نیز علاقۀ زیادی داشت.
سلام خدمت این شهید عزیز که هم اسم من است
امیدوارم بتوانم خصلتهای اخلاقی و ایمانی این شهید را
الگوی خود قرار دهم.
به امید زیارت قبر این شهید وشفاعت ایشان در آخرت.