جستجو در دایره المعارف شهدا

شهید علی نقی صرفی

فرازی از وصیت نامه:
شهید علی نقی صرفی

ملت شهيدپرور، نماز جماعت را به پا داريد و مسجدها را سنگر نماييد كه اماممان فرموده است مسجدها سنگر هستند و هر يكي ، كه در نماز جماعت حاضر شود و افراد نماز جماعت بيشتر از ده نفر باشند آن قدر ثواب مي‌‌برند كه اگر تمامي زمين‌‌ها كاغذ شوند و اگر تمامي درياها جوهر شوند و اگر تمامي درختان قلم شوند و انس و جن و فرشتگان همه نويسنده شوند نمي‌‌توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند...

ویدئو کلیپ مربوطه
Loading the player...

مشخصات فردی

نام و نام خانوادگی :علی نقی صرفی
نام پدر :محمد
تاریخ تولد :۱۳۴۶/۱۲/۰۱
محل تولد :روستای می آبادو دامغان
شغل :آزاد
وضعیت تاهل :مجرد
مسئولیت :تک تیرانداز
سن :۱۷ سال
خانواده چند شهید :یک شهید

شناسنامه شهادت

تاریخ شهادت :۱۳۶۴/۱۰/۰۵
محل شهادت :جاده خندق
نام عملیات :پدافندی
موضوع شهادت :جبهه
نحوه شهادت :اصابت ترکش به سر و پای راست

شناسنامه تدفین

کشور :ایران
استان :سمنان
شهر :دامغان
روستا : 
تاریخ تدفین : 
گلزار :گلزار شهدای دامغان

نقشه محل تدفین

زندگی نامه شهید

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علی‌نقی فرزند محمد در سال هزاروسیصدوچهل‌‌وشش در روستای مِیل‌آباد دامغان به دنیا آمد. سپس به روستای صالح‌آبادو نقل‌مکان کردند. دوره ابتدایی تحصیل را در همین روستا سپری کرد.

پس از آن با کوچ‌‌کردن خانواده از روستا به شهر دامغان علی‌‌نقی ضمن ادامه تحصیل، برای کمک به اقتصاد خانواده با علاقه و جدیت مشغول به کار شد. علاقۀ او به تحصیل علم و تأمین معاش زبان‌‌زد بود.

علی‌‌نقی مهربان، با گذشت، باخدا و با صفا بود. دلی به زلالی آب‌‌های قنات‌‌ها و پاکی آسمان کویر داشت.

با آغاز جنگ تحمیلی همراه و هم‌‌صدا با امت انقلابی برای دفاع از دین و آیین و آب و خاک میهن اسلامی، گوش به فرمان ولی زمان با اتکا به نیروی جوانی و چالاکی و چابکی و شجاعتی که در خویش داشت از طریق بسیج داوطلب حضور در جبهه‌‌ شد و پس از یک دورۀ سه‌‌ماهه به آغوش خانواده بازگشت؛ اما آنچه را که فضای جبهه باید در روح و جان او می‌‌دمید، دمیده بود. اثر آن در حرکات و گفتار و کردار او مشهود بود؛ طوری که دیگر ماندن در  پشت جبهه برایش ممکن نبود.

هر بار پس از یک توقف کوتاه راهی می‌‌شد. بدین ترتیب سیصدوپنجاه روز در نوبت‌‌های مختلف و مسؤولیت‌‌های متفاوت و بیشتر به‌‌عنوان نیروی رزمی و تک‌‌تیرانداز در خطوط مقدم جبهه‌‌های نبرد جان‌‌بازی کرد تا سرانجام در روز پنجم دی‌‌ماه شصت‌‌وچهار در خطوط مقدم پدافندی جادۀ خندق -که خاطرۀ رشادت‌‌ها و دلاوری‌‌های رزمندگان عزیز دامغانی در حفظ و نگه‌‌‌داری این خط حساس و استراتژیک فراموش‌‌نشدنی است- درحالی‌‌که برای ادای فریضۀ نماز آماده می‌‌شد، شوق دیدار جانان بی‌‌قرارش کرد و در اثر اصابت ترکش خمپاره ردای سرخ شهادت را پوشید و به شهیدان پیوست.

پیکر مطهرش پس از تشییع با شکوه، در گلزار شهدای دامغان به خاک سپرده شد.

“راهش جاوید باد”

وصیت نامه شهید

بسم ا... الرحمن الرحيم

فمن يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صالحا

مپنداريد آنان كه در راه خدا كشته شده‌‌اند مردگانند بلكه آنان زنده‌‌اند و درنزد خدا روزي

مي‌‌گيرند.

با سلام و درود به رهبر كبير انقلاب و پدر و مادر عزيزم. اينجانب علي صرفي وصيت‌‌نامه خود را مي‌‌نويسم «السلام عليكم و رحمه‌‌ا... » پدر و مادرم و ملت شهيدپرور دامغان بدانيد كه من آزادانه و آگاهانه تنها هدفم در تمام نااميدي‌‌ها عاشقانه گام نهادن در راه خدا بوده و خواهد بود و بدانيد كه من به خاطر خدا از تمامي لذت‌‌هاي مادي يعني دور شدن از پدر و مادر و برادر و خواهر و خويشاوندان و رفقا فقط براي خدا گام نهادن بوده است.

مادرم اميدوارم كه برادرانم را هم‌‌چون علي‌‌اصغرها و قاسم‌‌ها پرورش دهي، مادرم درود بر تو و مادرهاي ديگر رزمندگان كه چنين فرزنداني را در دامن خويش پرورانده‌‌اند و هديه به اسلام نموده‌‌اند.

مادرم اميدوارم كه خواهرم را زينب‌‌وار پرورش دهي. خواهرم قبل از هر چيز استعمار از سياهي چادر تو مي‌‌ترسد تا سرخي خون من پس حجابت را حافظ باش و هم‌‌چنين مريد زينب باش. و سخني چند با تو اي دانش‌‌آموز همسنگرم، اگر تو اتحاد داشته باشي جرقه‌‌اي است كه بر سلاح رزمندگان وارد مي‌‌شود و تيري شتابان از درون اسلحه رزمندگان بر قلب سياه كافر وارد مي‌‌شود.

ملت شهيدپرور، نماز جماعت را به پا داريد و مسجدها را سنگر نماييد كه اماممان فرموده است مسجدها سنگر هستند و هر يكي ، كه در نماز جماعت حاضر شود و افراد نماز جماعت بيشتر از ده نفر باشند آن قدر ثواب مي‌‌برند كه اگر تمامي زمين‌‌ها كاغذ شوند و اگر تمامي درياها جوهر شوند و اگر تمامي درختان قلم شوند و انس و جن و فرشتگان همه نويسنده شوند نمي‌‌توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند.

و يكي از امامان نيز مي‌‌فرمايد: كافران دين من كساني هستند كه اذان نماز را بشنوند ولي در نماز جماعت حاضر نشوند. و باز هم يكي از امام‌‌ها مي‌‌فرمايد: هر كسي كه همسايه مسجد باشد و تا سه روز بي‌‌دليل در نماز جماعت حاضر نشود اگر مريض شد به عيادتش نرويد و بر او سلام كردن واجب نيست پس مسجدها را سنگر نماييد.

و در پايان از پدر و مادرم تقاضا دارم كه از طرف من از تمامي همسايگان و خويشاوندان طلب حلاليت كنند و پدر و مادر شما بگوييد به كساني كه از پيروان امام نيستند، در تشييع‌‌ جنازه من شركت ننمايند و مرا در كنار مزار ديگر شهدا دفن كنيد.

التماس دعا. والسلام عليكم  و رحمه ا...

علي‌‌نقی صرفي

نظر خود را بگذارید

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.