شهید محمود مکرمی

بسم رب شهدا والصديقين

« ولا تحسبن الذین قتلو في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون »

هرگز مپنداريد آنان كه كشته مي‌‌شوند در راه خدا مردگانند بلكه آنان زندگاني هستند كه نزد پرودگارشان روزي مي‌‌خورند.

وصيت‌‌نامه اينجانب محمود مكرمي فرزند محمدحسين مكرمي شماره شناسنامه 210 متولد 1343 صادره از دامغان وصيت‌‌نامه‌‌ام را از اول با حديث از رسول خدا شروع مي‌‌كنم: قال رسول‌‌الله: اشرف الموت قتل الشهادت. شرافتمندترين مرگ‌‌ها شهادت است.

با سلام و دورد بر مولا امام زمان(عج) امام عصر و منجي بشريت و با سلام و درود بر يگانه رهبر ايران امام خميني و با سلام بر سپاهيان جبهه‌‌هاي جنگ و با درود بر جانبازان انقلاب اسلامي ايران و با درود بر شهيدان هميشه جاويد انقلاب خونبار اسلامي ايران كه با خون خود انقلاب اسلامي را آ‌‌بياري نمودند. با درود بر امامي كه شب را زنده نگه مي‌‌دارد و در نيمه شب گريه مي‌‌كند و مانند قطرات باران اشك مي‌‌ريزد و براي پيروزي رزمندگان  دعا مي‌‌كند و شب تا صبح به عبادت مشغول است.

اينك از بند اسارت ‌‌آزاد شده‌‌ام و به سوي جبهه‌‌ها پرواز نمودم بسيار خوشحال  هستم خوشحال از آن كه از ظلمت رها شده‌‌ام كه به جایي رفتم به دياري رفته‌‌ام  كه در آن‌‌جا خون هزاران شهيد ريخته شده‌‌است و امام زمان بر آن سرزمين قدم نهاده است و به سرزميني كه در آن مملو از عشق به خدا و توسل برادران رزمنده  به  ائمه  معصومين  است قدم نهاده‌‌ام. اي خداي بزرگ و يكتا  تو را پرسش مي‌‌کنم  كه اين نعمت بزرگ را به من دادي. اي خداي من در برابر اين نعمت  بزرگت را چنين گويم؛ آنقدر به جبهه مي‌‌روم و مي‌‌جنگم تا شهيد شوم.

من سفارش دارم به جواناني كه هنوز در خواب غفلتند كه پا به جبهه نگذاشتند. اي جوانان نكند در غفلت بميريد كه علي در محراب عبادت شهيد شد. اي جوانان نكند در رختخواب غفلت بميريد  كه حسين(ع)در ميدان نبرد شهيد شد و مبادا در حال بي‌‌تفاوتي  بميريد كه علي‌‌اكبر حسين در راه حسين(ع) وبا هدف شهيد شد.

اي مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيري كنيد كه فردا در محضر خدا  نمي‌‌توانيد جواب زينب را بدهيد كه تحمل 72 شهيد را نمود. همه مثل خاندان وهب جوانانتان رابه جبهه بفرستيد وحتي جسد آن را تحويل  نگيريد، زيرا مادر وهب فرمود سري را كه در راه خدا داده‌‌ام پس نمی‌‌گيرم. برادران استغفار و دعا را فراموش نكنيد كه بهترين درمان‌‌ها براي تسكين دردهاست و هميشه به ياد خدا باشيد و در راه او قدم برداريد و هرگز دشمنان در بين شما تفرقه نيندازند و شما را از روحانيت متعهد جدا نكنند كه اگر چنين كردند روز بدبختي مسلمانان و روز جشن ابرقدرت‌‌هاست.

اي برادران عزيزم حضورتان را در جبهه‌‌هاي حق عليه باطل ثابت نگه داريد. در امام بيشتر دقيق شويد و سعي كنيد عظمت او را در بيابيد و خود را تسليم او سازيد  و صداقت و اخلاص خود را هم‌‌چنان حفظ كنيد. اگر فيض شهادت نصيبم گشت، آنان که پيرو خط سرخ اما خميني نيستند و به ولايت اعتقاد ندارند بر من نگريند و بر جنازه من حاضر نشوند، اما باشد كه دماء شهدا نان را نيز معقول سازد و به رحمت الهي نزديكشان كند. پدر ومادر، اگر من شهيد شدم سلام مرا به رهبر عزيزم برسانيد و به او بگویيد: « امام عزيزم،تمام عمرم فداي يك لحظه عمرت » و بگویيد « امام عزيزم تا آخرين قطره خونم تركت نمی‌‌كنم» باخدا پيمان مي‌‌بندم كه در تمام عاشوراها و كربلا ها با حسين(ع) همراه باشم و سنگر او را خالي نكنم تا هنگامي كه همه احكام اسلام در زير پرچم امام زمان(عج) به اجرا درآيد. ودر آخر اي دوستان وبرادران عزيزم، اگر از من بدي سر زد مرا حلال كنيد. پدر و مادرم، ان‌‌شاءالله اگر شهيد شدم  براي من گريه نكنيد و اگر هم خواستيد اشك بريزيد براي شهداي كربلا اشك بريزيد به هنگام شهادتم عزا نگيريد و جشن بگيريد و به همديگر تبريك بگویيد و شيريني بدهيد و براي شهادت من لباس سياه نپوشيد.

پدرم و مادرم، اگر از من بدي ديديد مرا حلال كنيد، اگر از جبهه سالم برگشتم  جبران آن همه بدي را خواهم كرد. من براي شما فرزند خوبي نبودم، اميدوارم كه مرا ببخشيد، اگر توفيق شد ناراحت نباشيد و افتخار كنيد كه فرزندتان را در راه خدا هديه نموديد. برادرم و خواهرم درس‌‌هايتان را خوب بخوانيد و به پدر و مادر كمك كنيد، نمازهايتان را به موقع بخوانید، روزه بگيريد، پشتيبان امام ورهبر باشيد. خواهرانم بايد شما هم‌‌چون زينب‌‌وار باشيد و حجاب داشته باشيد. پدر و مادرم، اگر توفيق رفتن به كربلا نصيبتان شد كه قبر مطهر و شش گوشه امام حسين(ع) را زيارت كنيد از امام حسين(ع) بخواهید كه در روز قيامت و روز رستاخيز شفاعت مرا بكند. اگر شهيد شدم پيكرم را در فردوس رضاي دامغان دفن نمایيد.

در آخر از شما برادران بسيجي مي‌‌خواهم كه فعاليت خود را از دست ندهيد و به وصيتي كه شهيد ترابي نموده است عمل كنيد تا چشم منافقين كور شود. مقداري نماز دارم كه بدهيد برايم بخوانند و مقداري روزه دارم كه بدهيد برايم بگيرنند. از تمامي امت شهيد پرور ايران مي‌‌خواهم كه به آن‌‌چه رهبر مي‌‌گويد عمل كنيد و پشتيبان انقلاب و امام باشيد و براي سلامتي و طول عمرش دعا كنيد. در پايان وصيت‌‌نامه‌‌ام چند دعا مي كنم.

يك سفارش ديگر: بر روي قبرم كلمه ناكام را ننويسيد چون من كام خود را از شهادت گرفته‌‌ام.

بار خدايا رهبر ما را نگه دار باش و عمرش را به بلندي آفتاب قرار بده.

بار خدايا مجروحين و جانبازان انقلاب را شفاي عاجل عنايت بفرما.

بار خدايا رزمندگان اسلام را در جبهه‌‌ها  پيروزشان بگردان.

بار خدايا پرچم لا اله اله الله را در روي كره زمين به اهتزاز درآور.

بار خدايا توفيق شهادت در راهت را نصيبمان بگردان.

خدايا بارالها ، معبودا، معشوقا، مولايم، من ضعيف و ناتوان دوست دارم چشم‌‌هايم را دشمن در اوج دردش از حلقه در بستان در آورد و دست‌‌هايم  را در چزابه قطع كند و پاهايم را در خونين‌‌شهر از بدن جدا سازد و قلبم را در سوسنگرد آماج رگبارهايش كند و سرم رادر شلمچه از تن جدا نمايد تا در كمال فشار و آزار دشمنان مكتبم ببينند كه اگر چه چشم‌‌ها و دست‌‌ها و پاها و قلب و سينه و سرم را از من گرفته‌‌اند اما يك چيز را نتوانسته‌‌اند بگيرند و آن ايمان و هدفم است كه عشق به الله و معشوقم و به مطلق جهان هستي و عشق به شهادت و عشق به امام و اسلام است.

والسلام عيكم و رحمه الله و بركاته

محمود مكرمي