شهید محمد پریمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمد فرزند غلامرضا، متولد سوم مردادماه ‌هزاروسیصدوچهل‌وشش در روستای خورزان چشم به جهان گشود. تحصیلات دوره ابتدایی را در همان زادگاهش تا پایه پنجم ابتدایی ادامه داد.

 شهید پریمی از همان دوران نوجوانی کار و تلاش را پیشۀ خود ساخت و اعتقاد به رزق و روزی حلال داشت؛ بدین سبب به کارگری در منابع طبیعی و محیط زیست در منطقه خورزان روی آورد و با دست‌‌رنج خویش نانی پاک و حلال را برای خانواده خویش می‌برد.

در تاریخ هجدهم آبان‌‌ماه سال ‌هزاروسیصدوشصت‌وپنج به خدمت سربازی اعزام گردید. دوران سربازی را در سپاه پاسداران، تیپ ۱۲ قائم^(عج) سمنان آغاز و از آنجا به منطقه اسلام‌آباد غرب اعزام شد. 

سرانجام هفتم مردادماه هزاروسیصدوشصت‌وهفت در عملیات مرصاد، بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر به درجه رفیع شهادت نائل گشت. پیکر پاکش در فردوس‌‌رضای دامغان به خاک سپرده شد.

 شهید پریمی در جبهه به‌‌عنوان امدادگر مشغول خدمت شد و از هیچ کوششی در راه هدف خویش دریغ نورزید. محمد در یک خانواده متدین و زحمت‌کش پرورش یافت. خیلی زود پدر و مادرش را از دست داد. فقدان والدین گرچه بسیار ناگوار و سخت بود ولی سرپرستی برادر بزرگش علی‌اکبر تا حدودی این خلأ را در خانواده ایشان پر ‌کرد. بعد از فوت پدر و مادر، خانواده از روستای خورزان به شهر دامغان مهاجرت کردند.

 شهید در همۀ احوال احترام برادر بزرگش را داشت و این موضوع را می‌توان از تمام نامه‌هایی که از جبهه برای برادرش علی‌اکبر می‌‌نوشت فهمید. گویی که بعد از خداوند، تنها تکیه‌گاه و امید وی به برادرش بود. هر چند که محمد برادر دیگری نیز به نام حسن داشت و او را نیز همانند برادر بزرگش دوست می‌داشت. دو خواهر نیز از یادگاران این خانواده شهید والامقام هستند.

“راهش جاوید باد”