شهید محمدحسن ناظمی

 بسم الله الرحمن الرحيم

اينجانب محمدحسن ناظمي فرزند محمد ابراهيم ساكن شهرستان دامغان داراي شماره شناسنامه 49 شهادت مي‌‌دهم به وحدانيت حق، خداوند متعال كه رسول اكرم(ص) ودوازده جانشين آن حضرت از اميرالمومنين تا حضرت بقيه الله العظم عليه السلام، موت حق است بهشت وجهنم حق است ما هم كه به دنيا آمديم مي‌‌دانيم بايد بميريم حال كه به مردن اعتقاد داريم پس در چنين موقع بايد حركت كرد همچون سالار شهيدان حسين بن علي(ع) و هفتادودو تن از ياران آن حضرت بايد اسلام را ياري كرد و به صدام بگویيم تو اگر يزيد زمان شده‌‌اي ما هم رهبري داريم كه تا آخرين نفس و قطره خوني كه داريم در راه اسلام و قرآن خواهيم ريخت واگر تو به توب و تفنگ خودت مي‌‌نازي ما با مشت‌‌هاي گره كرده به  آن‌‌ها را از هوا مي‌‌گيريم.

و اي صداميان بدانيد شما در جلوي رزمندگان ما به اندازه پشه هم نيستيد اما اي رفيقان و اي آشنايان پيام مي‌‌دهم دست از اسلام و قرآن نكشيد اگر بخواهيد در دو جهان پيروز شويد.

و من كه در سنگر خودم اين وصيت‌‌نامه را مي‌‌نويسم به پدر و مادر خود سلام عرض مي‌‌كنم اما از شما مي‌‌خواهم اگر من لياقت پيدا كردم و شهيد شدم مرا ببخشيد و براي من گريه و زاري نكنيد كه دشمن از گريه شما استفاده نمايد.

اما به رفيقان و دوستان خودم هم مي‌‌گويم اگر مي‌‌توانيد به جبهه بيایيد و سنگرم را خالي نگذاريد و به نداي هل من ناصر رهبر عزيزمان لبيك بگویيد.

چون ما در كربلا نبوديم نداي لبيك حسين (ع) را بشنويم امروز همان كربلا مي‌‌باشد و بايد از امتحان درآیيم اگر اسلام به خون ماها به پاي خود مي‌‌ایستد كه ايستاده است، پس اي گلوله‌‌ها ما را در بر گيريد چون در مقابل اسلام و قرآن نه جان ارزش دارد و نه مال.

اما باز هم به همه شما مي‌‌گويم اين رهبر را تنها نگذاريد از خواهران و برادرانم همگي، در درجه اول پدر و مادر عزيزم حلاليت مي‌‌طلبم.

پدر و مادر عزيز اگر عصبانيت و يا ناراحتي از من داريد حلالم كنيد.  اميدوارم كه توانسته باشم با شهيد شدن و آن آرزوي ديرينه تمام مسلمين از دل شما بيرون كنم.  از مال خودم هيچ ندارم بدهكار هم نيستم هر كس اين وصيت‌‌نامه را خواند اگر از من بدي ديد صد هزار بار از او پوزش مي‌‌طلبم، دوستان آشنايان اميدوارم همگي راضي باشيد.

 والسلام