جستجو در دایره المعارف شهدا

شهید محمدرضا خطیب زاده

فرازی از وصیت نامه:
شهید محمدرضا خطیب زاده

بین من و بقیه شهدا هیچ فرقی قائل نشوید چون که همه به راه الله رفته‌ایم و برای رضای خاطر او جهاد کرده‌ایم، امام را فراموش نکنید و همواره او را دعا کنید.

ویدئو کلیپ مربوطه
Loading the player...

مشخصات فردی

نام و نام خانوادگی :محمدرضا خطیب زاده
نام پدر :ذبیح الله
تاریخ تولد :۱۳۳۹/۰۶/۰۶
محل تولد :دامغان
شغل :محصل
وضعیت تاهل :مجرد
مسئولیت :تک تیرانداز
سن :۲۱ سال
خانواده چند شهید :یک شهید

شناسنامه شهادت

تاریخ شهادت :۱۳۶۱/۰۲/۲۰
محل شهادت :خرمشهر
نام عملیات :بیت المقدس
موضوع شهادت :جبهه
نحوه شهادت :اصابت گلوله به سینه و پهلو و دست راست

شناسنامه تدفین

کشور :ایران
استان :سمنان
شهر :دامغان
روستا : 
تاریخ تدفین : 
گلزار :گلزار شهدای دامغان

نقشه محل تدفین

زندگی نامه شهید

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدرضا خطیب‌‌زاده فرزند ذبیح‌الله متولد سال ‌هزاروسیصدوسی‌ونه شهر دامغان. تحصیلاتش را در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان در شهرهای تهران، دامغان، گنبد قابوس، بندرگز و شاهرود به انجام رساند. در تاریخ بیستم اردیبهشت‌‌ماه هزاروسیصدوشصت‌ویک و به هنگام آزادسازی خرمشهر در عملیات غرورآفرین الی‌بیت‌المقدس براثر اصابت تیر مستقیم به سینه و پهلو و دست راست به درجۀ رفیع شهادت نائل آمد.

از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان دامغان با عنوان بسیجی به جبهه اعزام گردید. سمت وی در جبهه تک‌تیرانداز بود. محمدرضا در یک خانوادۀ متدین و مذهبی پا به عرصۀ وجود نهاد که اجداد پدری و مادری وی از عالمان دین و دیانت بودند. در تمام عرصه‌‌های انقلاب حضوری چشم‌‌گیر داشت. در بحبوحه انقلاب اسلامی با خانوادۀ خویش در شهرستان شاهرود زندگی می‌کرد. همواره در پیام‌رسانی و نشر اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌های حضرت امام‌‌خمینی(ره) در شهر شاهرود نقش بسیار ممتاز و مؤثر داشت.

خدمت زیر پرچم را دو سال کامل در ارتش جمهوری اسلامی گذرانید و آرزو داشت استقرار و حاکمیت جمهوری اسلامی را شاهد باشد.

 محمدرضا به آرمان‌های انقلاب و راه امام(ره) اعتقادی راسخ داشت. در محافل پرنور قرآنی و جلسات دینی و مذهبی حضوری پررنگ داشت.

محمدرضا دارای یک خواهر و سه برادر است.

شهید به زادگاه پدری و مادریش بسیار علاقه‌‌مند بود. در ایام سوگواری و عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) ایام محرم به روستای امروان می‌رفت و مانند دیگر خادمان حسینی پذیرای مسؤولیت می‌شد و در دسته‌جات حسینی و عزاداری امام حسین(ع) تمایل عجیب به برداشتن طوق و علم داشت. در مراسم سینه‌زنی و زنجیرزنی حضور پیدا می‌کرد و در گروه‌های شبیه‌خوانی روستای امروان علاقه‌‌مند بود نقشی به وی سپرده‌‌شود تا در فرهنگ عاشورایی مشارکت نماید.

وی هر چند گاهی نیز به روستای وامرزان ­-که ملک پدریش در آنجا بود­- سر می‌زد و در کارهای کشاورزی به پدر بزرگوارش کمک می‌نمود.

به‌‌ خاطر تشابه اسمی، پیکر این شهید اشتباهاً به مشهد مقدس برده شد و بعد از طواف در حرم آقا علی‌‌ابن موسی‌‌الرضا(ع) معلوم گردید این شهید متعلق به دامغان است.

پیکر مطهر ایشان از مشهد به دامغان فرستاده شد و این سعادت نصیب این شهید گردید تا برای آخرین بار از حرم رضوی با امام هشتم علی‌‌ابن موسی‌‌الرضا(ع) وداع کند. پیکر این شهید با دیگر شهیدان عملیات الی‌بیت‌المقدس تشییع و در فردوس رضا، گلزار شهیدان به خاک سپرده شد.

در بلوار آزادی، دوازده‌‌متری کاشانی، کوچه‌ای به نام شهید «خطیب‌زاده» از سوی شورای نام‌گذاری شهرداری دامغان نامگذاری گردیده است.

“راهش جاوید باد”

وصیت نامه شهید

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌ا... امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون

به نام خداوند هستی‌بخش و خالق آنچه در آسمان‌ها و زمین است . اکنون که در جبهه حق علیه باطل هستم بر آن شدم تا وصیتی داشته‌باشم با خانواده و دیگر آشنایان.

اولین سخن را با پدر دارم و از او عذر می‌خواهم اگر در این مدت کوتاه زندگی گاهی اوقات با وی بد رفتاری می‌کردم و با بعضی از کارهایش مخالفت می‌ورزیدم. به هر حال امیدوارم که به علت جوانی خطاهای مرا ببخشی و از این‌که در بحرانی‌ترین ایام کار تنهایت گذاشتم بر من ندیده بگیری. تو را مرا ببخش تا خدا از من راضی شود. دومین سخنم با مادرم است که دائماً برایم ناراحتی می‌کند و دلش چون دل پرنده‌ای که دائماً می‌زند در طپش است.

مادرجان به خدا راهی که صلاح می‌دانستم رفتم تا با خدای خود عهد و پیمانی که داشتم وفا کنم. از تو خواهش می‌کنم برای من زیاد ناراحتی نکن چون سرنوشت هر انسانی دست خدایش است و هرچه او صلاح بداند همان خواهدشد. «انا لله و انا الیه راجعون» از او هستیم و به سوی او بازگشت می‌کنیم.

مادرم مرا ببخش به‌خاطر این‌که فرزند خوبی برایت نبودم. مرا ببخش تا خدا و ائمه اطهارش از من راضی باشند. برادران عزیزم، راهم را ادامه دهید چون دین محمد (ص) که همانا اسلام است همیشه پیروز است، راه حق را بجویید. و تو خواهرم تو هم نیز همین کا را بکن و از خانواده‌ام می‌خواهم که زیاد برای من ناراحتی نکنند و بیشتر به فکر خدا باشند.

از کلیه دوستان و آشنایان طلب عفو و ببخش کنید. بین من و بقیه شهدا هیچ فرقی قائل نشوید چون که همه به راه الله رفته‌ایم و برای رضای خاطر او جهاد کرده‌ایم، امام را فراموش نکنید و همواره او را دعا کنید.

والسلام علیکم و الرحمه‌ا...

محمدرضا خطیب‌زاده

 

نظر خود را بگذارید

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.