شهید علی حیدری

با درود و سلام به الگوی جامعه بشریت آقا امام‌‌زمان و نائب بر حقش امام امت روح‌‌الله و خانواده‌‌های شهدا وصیتی برای امت شهیدپرور دارم.

اولاً من کوچک‌‌تر از آن هستم که وصیتی یا پیامی برای امت قهرمان داشته‌‌باشم ولی چند نکته به نظرم رسید که وظیفه خود می‌‌دانم که آن‌‌ها را برای شما بیان کنم:

ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع)  در میدان نبرد شهید شد.

ای جوانان! مبادا در غفلت بمیرید که علی(ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی‌‌تفاوتی بمیرید که علی‌‌اکبر حسین(ع) با هدف شهید شد.

ای مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نتوانید جواب زینب(س) را بدهید که در روز عاشورا تحمل 72 شهید را نمود. همه باید مثل خاندان وهب، جوانان را به جبهه‌‌های نبرد بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید زیرا مادر وهب فرمود: «سری که در راه خدا داده‌‌ام پس نمی‌‌گیرم.»

برادران استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان‌‌ها و تسکین دردهایت و همیشه به یاد خدا باشید و در راه خدا قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند، شما را از روحانیت متعدد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرت‌‌هاست.

حضورتان را در جبهه‌‌های حق علیه باطل ثابت نگهدارید و سعی کنید که از دنیا، مال و جمال و ثروت دست بکشید و به فکر رفتن از دنیا بوده و به آخرت بیشتر بیندیشید و سعی کنید که آذوقه‌‌ای برای سفر طولانی جمع کرده تا رستگار شوید.

در عظمت امام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را بیشتر بیابید و خود را تسلیم فرامین او سازید و صداقت و اخلاص خود را هم‌‌چنان حفظ کنید.

سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نکرده و با خدا پیمان می‌‌بندم که در تمامی عاشوراها و در تمامی کربلاها با حسین(ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نخواهم کرد تا هنگامی‌‌که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام‌‌زمان(عج) به اجرا درآید.

در آخر اگر خداوند نیت مرا خالص بداند و بخواهد که در راهش قربانی شوم البته اگر لیاقت داشته‌‌باشم باز تکرار می‌‌کنم که اگر نیستم پاک شوم و شهید محسوب شوم. آنان‌‌که پیرو خط سرخ امام‌‌حسین(ع) و فرزند گرامی‌‌اش امام عزیز نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند اما باشد که دماء شهدا آنان را نیز متحول سازد و به رحمت ایزدی نزدیکشان کند.

نمازجمعه و دعای کمیل و دعای توسل یادتان نرود. امیدوارم که همیشه بتوانید در زیر سایه رهبر عزیزالشأن بتوانید به سالام خدمت کرده و خودتان را از این دنیای زودرس دور کنید و تمامی فکرتان به آخرت باشد و هر کاری که می‌‌کنید فقط برای رضای خدا باشد و همان‌‌طوری‌‌که امام عزیزمان فرمودند مسجد سنگر است سنگرها را حفظ کنید و سعی کنید نمازهایتان را به جماعت و در مساجد بجا آورید.

و چند کلمه با خانواده‌‌ام:

سلام بر تو ای مادر مهربانم که برای بزرگ کردن من شب و روز بی‌‌خوابی کشیدی امیدوارم که اگر خداوند مرا پاک و نیتم را خالص کرد و اگر در راهش قربانی شدم بعد از رفتنم گریه‌‌وزاری نگنید و به مردم و آشنایان هم سفارش کن اشک برای امام‌‌حسین(ع) و 72 تن یارانش بریزند و به آن‌‌ها بگو که با این اشک ریختن‌‌ها دشمن و منافقین را شاد مکنید و در آخر مادرم از شما می‌‌خواهم که مرا به بزرگی خودت ببخش و دعای خیر برایم کن و امیدوارم شما مادر و خواهر عزیزم هم‌‌چون بانوان صدر اسلام و مسلمین خدمت کنید.

ضمناً اگر روزی به دیدار امام نایل شدید سلام مرا به امام عزیز برسانید چون من او را یک‌‌بار هم از نزدیک ندیده‌‌ام.

مادر عزیزم به برلدرانم بگوئید که به مدرسه بروند و به درسشان ادامه بدهند تا بتوانند به این امت شهیدپرور خدمت کنند.

در خاتمه تکرار می‌‌کنم به برادران عزیزم به اقوام و همسایگان بگویید که اگر کسی از دست من ناراحت و یا ناراضی است ما را به بزرگی خودش ببخشد و قربت نماید و از تمامی برادران مسجد امام جعفر صادق التماس و محتاج دعای خیر همگی شما می‌‌باشم.

والسلام علیکم و رحمه و برکاته

علی حیدری 1366/04/04