اول فروردین هزاروسیصدوچهلویک در روستای فرات از توابع شهرستان دامغان در خانوادهای متوسط و مذهبی چشم به جهان گشود. مشهدی سیفالله او را عباسعلی نامید.تحصیلاتش را تا پایان ابتدایی گذراند. مجرد بود.
به پدر و مادر خیلی احترام میگذاشت و هرگز با صدای بلند با آنها صحبت نمیکرد. کاری و زرنگ هم بود. خالص و بیریا. هرگز در فکر مطرحشدن و کسب مقام و ثروت نبود. اوقات فراغت شهید بیشتر به ورزشهایی مثل فوتبال و دو میدانی میگذشت. نه تنها خودش ولایتمدار بود بلکه افکار خانواده را نیز به این سمت سوق میداد. ایشان داوطلبانه به جبهه اعزام شد و راننده لودر بود و در ستاد پشتیبانی جنگ خدمت میکرد. در تاریخ هشتم دیماه سال هزاروسیصدوشصتوپنج در منطقه پنجوین عراق مفقود میشود و بعد از پانزده سال انتظار از روی پلاک تشخیص هویت میشود. به آغوش خانوادهاش باز میگردد و بقایای پیکر پاکش بعد از تشییع در گلزار عمومی روستای فرات به جمع دوستان بهشتیاش میپیوندد و به خاک سپرده میشود.