شهید حسن خرمی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

اواسط پاییز سال هزاروسیصدوپنجاه بود که خدا گل وجود حسن را شکوفا کرد. وقتی به دنیا آمد به‌‌قدری لطیف و معصوم بود که چون شاپرکی      در فضای دل‌‌نشین خانۀ آقا محمد نشست.متولد تهران بود و از کودکی در سایۀ سبز پدر و مادر درس انسانیت، غیرت و مسلمانی آموخت.

حسن زحمات مادر و پدر را می‌دید و قدر می‌دانست. او پیوسته مواظب احوال مادر بود و هر جا که می‌توانست یار و مددکار پدر. بعد از پیروزی انقلاب، خانواده به شهر دامغان مراجعت کردند و در روستای صیدآباد ساکن شدند.

حسن در روستا به تحصیل پرداخت و به عضویت بسیج درآمد. سپس در بیست‌‌ودوم بهمن سال شصت‌‌وپنج عازم میدان جنگ شد. چهل‌وسه روز جنگید. در تمام مدت از احوال خانواده و یکایک اهالی روستا، دوستان و بستگان فارغ نبود و در نامه‌هایش حال همه را می‌پرسید.

سرانجام در بیست‌‌وپنجمین روز از اسفند سال شصت‌‌وپنج، حسن که دیگر سر از پا نمی‌‌شناخت، با اصابت ترکش در خط پدافندی خندق و جزیرۀ مجنون، به خدایش پیوست و به خرم‌‌دیار باقی شتافت. پیکر پاکش در روستای صیدآباد به خاک سپرده شد.

    “راهش جاوید باد”