شهید علی اکبر حاجی زاده دامغانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علی‌اکبر فرزند علی‌اصغر، چهارم شهریورماه سال یک‌هزاروسیصدوچهل‌وهفت در روستای قاسم‌آباد دامغان چشم به جهان گشود. این فرزند موهبت خاص پروردگار به این خانواده بود. علی‌اکبر  مقطع ابتدایی را در مدرسۀ شریعت‌پناهی که در آن ایام به مدیریت‌‌ آقای ابوالقاسم نصیری اداره می‌شد به اتمام رسانید.

دورۀ راهنمایی را تا سال سوم در مدرسۀ شهید امینیان به پایان رساند. جنگ تحمیلی سرفصل جدیدی را در زندگی علی‌اکبر گشود. وی قبل از رفتن به خدمت سربازی آرزو داشت وارد هوانیروز شود؛ بدین مقصود در آزمون ورودی تکاوری هوانیروز شرکت کرد ولی به‌‌علت عمل جراحی و آزمایش‌های ویژه، موفق نشد بدین هدف راه یابد.

 سرانجام به خدمت سربازی رفت و دوره آموزشی را در پادگان شهید کلاهدوز سمنان گذرانید و به‌‌عنوان سرباز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تیپ ۱۲ قائم^(عج) سازماندهی گردید. علی‌‌اکبر در عملیات کربلای ۵ در سمت امدادگر بهداری حضور یافت و در منطقۀ شلمچه براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. یک هفته بعد از شهادتش پیکر مطهرش به دامغان انتقال داده شد و بعد از تشییع‌جنازه، وی را در فردوس رضا به خاک سپردند.

شهید چندین بار به جبهه اعزام شده بود. مدت حضورش در جبهه‌ها جمعاً صدوهشتاد روز به ثبت رسیده است. والدین شهید علی‌اکبر حاجی‌زاده دعوت حق را لبیک گفته‌اند. پدر بزرگوار او سال‌های متمادی در شهرداری دامغان صادقانه مشغول خدمت‌‌رسانی به مردم شریف دامغان بود.

علی‌اکبر دارای یک برادر و دو خواهر است. این شهید عرصۀ ایثار و مقاومت از همان دوران نوجوانی کمک‌‌کار خانوادۀ خویش بود و قبل از رفتن به خدمت سربازی برای مدتی در کمیتۀ سوخت شهرستان دامغان فعالیت می‌کرد. هر از گاهی بنایی نیز می‌کرد و در حرفۀ سفیدکاری مهارت داشت. از این اسطورۀ مقاومت دو دفترچه یادداشت روزانه درباره دوران آموزشی ایشان در پادگان شهید کلاهدوز سمنان به یادگار مانده است. محتوای این یادداشت‌ها همان آموزش‌های نظامی است که به دست‌‌خط زیبای شهید نوشته شده.

“راهش جاوید باد”