شهید محمد قریب بلوک

بسمه تعالی

ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کانهم بنیان مرصوص (سوره کهف 4)

خداوند آن مؤمنان را که در صف جهاد با کافران مانند سد آهنین همدست و پایدارند را دوست می‌‌دارد. با حمد و سپاس خدای عزوجل را که به ما جان داد و هستی و نیستی ما در دست اوست که اطاعت او موجب قربت است و به شکر ارزش مزید نعمت هر نفسی که فرو می‌‌رود مهد حیات است و چون بر می‌‌آید مفرح ذات و با درود و سلام فراوان به پیشگاه و محضر ولی عصر حجه ابن الحسن برافرازنده پرچم عدل و عدالت.

با درود و سلام فراوان به پیشگاه بت‌‌شکن تاریخ و حسین زمان حضرت امام خمینی. با درود و سلام بیکران بر شهدای عرصه‌‌های پیکار حق بر باطل که جانانه رفتند و جان خود را فدای اسلام عزیز نمودند. با درود بر رزمندگان سلحشور جبهه‌‌های نور علیه ظلمت که جانانه می‌‌رزمند وصیت‌‌نامه خود را آغاز می‌‌نمایم.

چند سطری من باب وصیت می‌‌نویسم اگر چنانچه این حقیر توفیق شهادت را یافتم و توانستم دین خود را به شهدای کربلا و دیگر شهدای تاریخ و انقلاب شکوهمند اسلامی ادا نمایم  از خدا می خواهم که مرا با شهدای کربلا محشور نماید.

اما مطلب اصلی؛ آیا می‌‌دانید برای چه می جنگیم بله ما برای آن می جنگیم که رضای خداوند متعال و قرب به او کمک به اسلام و مسلمین جهان و برافراشتن پرچم اسلام و احیای کلمۀ توحید و برای لبیک‌‌گویی به ندای امام حسین(ع) و پاسخ به ندای هل من ناصر حسین زمان خود عاشقانه و با علاقه و مهری که به ائمه معصومین دارم عازم جبهه رزم و پیکار شده‌‌ام و چند مطلب از پیامم را اشاره می نمایم.

اولین پیام من به امت حزب‌‌الله این است که نمازهای جماعت را به پا دارند که ما برای نماز می‌‌جنگیم و دیگر این‌‌که هرچه بیشتر وحدت و انسجام خود را حفظ کنند و همیشه و در همه حال در صحنه باشند و پیروی خود را از مقام رهبری اعلا دارند و از نفاق و تفرقه دوری جویند.

و دیگر آن که به جبهه‌‌ها بیشتر از پیش بروند و جبهه‌‌ها را پر کنند و نگذارید سلاح فرزندانتان به زمین بیافتد و سنگرهایشان خالی بماند اسلحه آن‌‌ها را در دست بگیرید و انتقام خون آن‌‌ها را از بعثیون کافر بستایند و راه بسته شده کربلا را باز نمایند.

پیام من به مادرم این است که مرا مورد عفو قرار دهد و شیرش را بر من حلال گرداند و باید افتخار کند که چنین فرزندی تربیت و تحویل جامعه اسلامی داده است و پیام دیگر به او این است که مانند زینب(س) که در صحرای کربلا درس شهادت و شجاعت را به زنان مسلمان داده است او نیز مانند او باشد و به او اقتدا نماید و دیگر این‌‌که از او می‌‌خواهم که بر من نگرید بلکه بر شهدای کربلا که با آن وضع فجیع به شهادت رسیدند بگرید.

و پیام من به برادرانم این است اگرچه سلاح گرم و آتشین من به زمین افتاد و سنگرم خالی ماند نگذارید اسلحه‌‌ام بر زمین باشد و بعثیون کافر به شرارت‌‌های خودشان ادامه دهند بلکه سلاحم را بردارید و بر دشمن زبون یورش برید و او را به عقب برانید و راه بسته شده کربلای معلی حسین(ع) و قدس شریف را باز نمائید.

والسلام علیکم و رحمته الله و برکاته

محمد قریب‌‌بلوک 1360/04/27