شهید سید علی اصغر شنایی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

دهم آبان‌‌ماه سال هزاروسیصدوپنجاه‌‌ونه، در خانواده‌‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. پدربزرگش مرحوم سیداسحاق، به علت علاقۀ بسیار به حضرت علی‌‌اصغر^(ع) نام او را علی‌‌اصغر گذاشت. پدرش سیدعباس، کشاورز و دامدار بود و به حلال و حرام بسیار اهمیت می‌‌داد.

خانوادۀ آن‌‌ها دوست‌‌دار اهل ‌‌بیت^(ع) بودند و همین باعث علاقۀ بسیار او به این خاندان و حضور در هیئت و مراسم‌‌ مذهبی شد تا آنجا که خود خیمۀ عزای حضرت زینب^(س) را در دیباج به‌‌پا می‌‌‌کرد. تا دیپلم درسش را ادامه داد و پس از آن وارد سپاه پاسداران شد. نیمۀ دوم اردیبهشت سال هزاروسیصدونودودو برای گذراندن دورۀ بصیرت به‌‌همراه چندتن دیگر به مشهد عزیمت نمود. او خانواده و پدر و مادرش را نیز در آخرین سفر زیارتی‌‌اش به‌‌همراه برد.

یک روز در حرم امام ‌‌رضا^(ع) تلفن همراهش زنگ می‌‌خورد و خبر مأموریت او را به سوریه می‌‌دهند. این مأموریت محرمانه بود و تا قبل از اعزام نباید فاش می‌‌شد. بالاخره سیدعلی‌‌اصغر به‌‌همراه دوستش مهدی خراسانی اعزام می‌‌شوند. آن‌‌ها روی تانک کار می‌‌کردند. یک شب موشکی هدایت‌‌شونده به تانک آن‌‌ها اصابت می‌‌کند و این دو دوست در مسیر پاسداری از حرم عقیلۀ بنی‌‌هاشم، حضرت زینب^(س) به شهادت می‌‌رسند.

 پیکر پاکش در گلزار شهدای روستای قلعه شهر دیباج به خاک سپرده شده است.

“راهش جاوید باد”