نوشته هایی با برچسب ستارگان پرفروغ

شهید محمدرضا شجاعیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدرضا فرزند علی‌اصغر، در سیزدهم بهمن سال هزاروسیصدوچهل‌وشش در شهر دامغان دیده به جهان گشود. تحصیلاتش را تا پنجم ابتدایی ادامه داد.

در زمان جنگ تحمیلی به‌‌عنوان سرباز وظیفه در جبهۀ مهران حضور یافت و در همان منطقه مفقودالجسد گردید. صورت نمادین مزارش در گلزار شهدای شهر دامغان قرار دارد. محمدرضا در یک خانواده زحمت‌کش پا به عرصۀ وجود گذاشت.

ادامه مطلب

شهید ابراهیم شبستانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

ابراهیم سال هزاروسیصدوچهل‌ویک در خانواده‌ای ساده، صمیمی و زحمت‌کش از روستای همیشه‌‌‌‌بهار «بادله‌کوه» دامغان به چهرۀ‌‌ دنیا لبخند زد. پدرش اسماعیل به دام‌‌پروری و کشاورزی اشتغال داشت. ابراهیم خیلی زود دوشادوش پدر راهی مزرعه و صحرا شد تا درس نیمه‌تمام مدرسه را در دامن طبیعت و برق عرق جبین پدر به اتمام رساند.

ادامه مطلب

شهید عبدالرضا شاهی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

عبدالرضا (داوود) اولین فرزند حاج محمدحسن و مریم‌‌‌بیگم، اول بهمن هزاروسیصدوسی‌‌وهشت در تهران به دنیا آمد.پدرش پلیس شهربانی بود و به دلیل شغلی که داشت از تهران به سمنان و از سمنان به دامغان منتقل شد.عبدالرضا دوره ابتدایی و راهنمایی را در سمنان و دبیرستان را در دامغان گذراند. در درس و تحصیل دارای استعداد بالایی بود و معمولا از شاگردان ممتاز کلاس و مدرسه بود.

ادامه مطلب

شهید سید مهدی شاهچراغ

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

ششم تیرماه سی‌‌‌وهشت رویدادی دیگر رقم خورد و دلاوری پای بر زمین نهاد. خداوند روح خود را در جسم نحیف و خاکی‌‌‌اش دمید تا عاشق ‌‌‌شود.سیدمهدی فرزند سیدعلی‌‌‌اکبر در کنار پدر و در سایه‌‌‌سار مهربانی‌‌‌های مادرش کودکی را گذراند.

ادامه مطلب

شهید سید محمد تقی شاهچراغ

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سیدروح‌‌‌الله چهارمین فرزندش را در آغوش گرفت. بیست‌‌‌وششمین روز خرداد سال چهل‌‌‌وهفت خورشیدی سپری شده بود که نسیم عشق خداوند بر اهل خانه وزیدن گرفت.وقتی چشم‌‌‌هایش را گشود، هم آسمان و زمین، هم سنگ‌‌‌ها و درختان و پرندگان خدا را تسبیح کردند. نامش را محمدتقی نهادند.

ادامه مطلب

شهید سید حسن شاهچراغی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

روستای حسن‌آباد تکه‌ای از عرش خدا بود در زمین که به دعای فرشتگان و بر شانه‌های ایمان جوان‌‌‌مردانی چون آقای سیدعباس و شیرزنانی چون سیده‌‌‌فاطمه ‌‌‌خانم هم‌چنان محکم و پابرجا بود. پنج سال از زندگی مشترک‌‌‌شان می‌گذشت که دعای‌‌‌شان مستجاب شد و در بیستم بهمن‌ماه سال چهل‌‌‌وپنج، نوزاد پسری در آغوش گرم‌‌‌شان جای گرفت. سیدحسن دعای مستجاب‌‌‌شان بود. هیچ استجابتی نیست مگر به بهای رنجی عظیم. رنج‌ها برای آن‌ها تنها نشانه‌ای از دوست‌‌‌داشتن و لطف پروردگارشان.

ادامه مطلب

شهید سید تقی شاه مرتضی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سیدتقی در هجدهم فروردین سال هزاروسیصدوچهل‌‌وسه در خانواده آقا سیدمهدی در شهرستان دامغان متولد شد. پدر بزرگوار آقا سیدمهدی، سید صلواتی، عصاکش حاج ‌‌میرزاآقا ترابی از اساتید حوزه علمیه دامغان بود که کرامات زیادی از او نقل کرده‌‌اند.آقا میرزا می‌‌گفتند آن وقت‌‌ها سید صلواتی موقع اذان و نماز وارد حوزه  علمیه می‌‌شد و بلافاصله می‌‌گفت: «آقا درس دیگه بس است برویم نماز!»کسی هم جرأت نمی‌‌کرد به او چیزی بگوید و مخالفت کند. هر زمان هم که وارد مسجد می‌‌شد سه صلوات می‌‌فرستاد. بعد وارد مسجد می‌‌شد. در چنین خانواده‌‌ای سیدتقی چشم گشود و بزرگ شد.

ادامه مطلب

شهید علیرضا شامانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

وقتی که آمد، شش روز از تیرماه گذشته بود. مثل خورشید تیرماه گرم بود اما کوچک. چون گلی که هر گلبرگش پرتوی بود از نور خداوند.

نامش را علیرضا گذاشتند. حسن‌‌‌آقا فرزندش را با صفای دل و پاکی روح، زیستن آموخت. در کنار هر رنجی با نیروی ایمان، صبوری را به او می‌‌‌آموخت و روزهای طاقت‌‌‌فرسای زندگی را با ذکر دوست و تنها با نزدیک‌‌‌شدن به معبود معنا می‌‌‌نمود.

ادامه مطلب

شهید سعید شامانی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

سعید فرزند محمد در بیستم شهریور هزاروسیصدوچهل‌‌وسه در تهران به دنیا آمد. سه برادر و چهار خواهر دارد. چهارساله بود که خانواده‌اش به دامغان عزیمت کردند. ابتدایی را در دبستان شریعتمداری و راهنمایی را در مدرسه شهید امینیان فعلی پشت‌‌سر گذاشت. دبیرستان را در مدرسه شریعتی در رشته ریاضی خواند. به کارهای فنی علاقه‌مند بود. در تابستان به کارآموزی در رشته‌های لوله‌کشی ساختمان و تعمیرات وسایل برقی می‌پرداخت و مدرک آن‌‌‌ها را از فنی‌‌وحرفه‌ای دریافت کرد.

ادامه مطلب

شهید محمد حسین جهانیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدحسین، دوم تیر هزاروسیصدوچهل‌‌ودو، در امیرآباد به دنیا آمد. پدرش، غلامحسن، کشاورزی می‌کرد. محمدحسین چهارمین فرزند خانواده بود. دو خواهر و سه برادر دارد.

او از کودکی در کشاورزی به پدر و در کارهای خانه به مادر کمک می‌کرد. تحصیلاتش را در مدرسه شهید اندرزگو امیرآباد تا کلاس دوم راهنمایی ادامه داد و پس از آن ترک تحصیل کرد. کار می‌کرد تا کمک‌‌خرج خانواده باشد.

ادامه مطلب