نوشته هایی با برچسب بسیج

شهید محمدعلی قربانیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در بیستمین روز شهریورماه یک­هزاروسیصدوچهل­ودو در کردکوی پای به عرصه گیتی نهاد. پدرش محمدحسین کارگر ذوب­آهن بود و مادرش    سکینه­خاتون زنی که از بام تا شام چادر همتش را به کمر بسته بود و به امور خانه و زندگانی می پرداخت و تمام هم­وغمش آسایش خانه و خانواده و تربیت صحیح فرزندانش بود.محمد علی هفت­ساله بود که به مدرسه رفت و تا پنجم ابتدایی را در کردکوی و دیباج تحصیل کرد.

ادامه مطلب

شهید علی محمد قربانیان

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

علی‌‌محمد سال هزاروسیصدوپنجاه، در دامغان به دنیا آمد. چون در روز جمعه به دنیا آمده بود، نامش را علی‌‌جمعه گذاشتند.مدت‌ها دچار بیماری شد و حالش هر روز بدتر می‌شد. به پیشنهاد روحانی محل، نامش را علی‌‌محمد گذاشتند.تحصیلاتش را تا پنجم ابتدایی ادامه داد. برای این­که پدر بیمار بود و دست‌‌تنها، ترک تحصیل کرد و به یاری پدرش رفت.

ادامه مطلب

شهید محمد قربانی محمدآبادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

تنها پسر ابوالفضل قربانی‌محمدآبادی سال هزاروسیصدوپنجاه در روستای محمدآباد دامغان به دنیا آمد. بنابر نذر مادرش نام محمد را بر او گذاردند. هشت خواهر هم دارد. پدرش با کارگری مخارج خانواده‌اش را تأمین می‌کرد.

ادامه مطلب

شهید حسین قربانی محمدآبادی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

یوسف فصل زرد و رنگ‌‌باختگی زمین را به نظاره نشسته بود. در نگاه سنگین و آرام او در بیست‌‌وهشتم شهریور چهل‌‌وپنج، نوزادی قدم را به جهانی پر از شگفتی نهاد. در کنار اهل خانه در روستای ورکیان با تمام مردم پاک‌دل و باصفایش به زندگی سلام گفت.

ادامه مطلب

شهید یحیی قاضی پور

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

بهار بود و کوهسار شمالی دامغان، روستای طزره فرورفته در طراوتی سبز و شادابی محض با بوی جاری زندگی و عطر دل‌انگیز شکوفه‌های بهاری در هم آمیخته. خانوادۀ شعبانعلی در ششمین روز از اولین ماه فصل بهار سال ‌هزاروسیصدوچهل پذیرای مهمان نوروزی شدند که نعمت و عنایت خداوند به آنان بود.نام زیبای یحیی را برایش برگزیدند. آن روز که نامش را یحیی نهادند هیچ ‌کس نمی‌دانست او زنده ابدی برای همیشه تاریخ خواهد شد.

ادامه مطلب

شهید شعبان قاضی پور

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

شعبان فرزند محمدعلی در سال ‌هزاروسیصدوچهل‌ودو در شهرستان بهشهر به دنیا آمد. پدر و مادر او را با رنج و مشقت بزرگ کردند. هفت‌‌ساله که شد مثل همۀ بچه‌ها به مدرسه رفت. تا ششم ابتدایی درس خواند و تحصیل را رها کرد. او آخرین فرزند خانواده‌ای پرجمعیت بود.

ادامه مطلب

شهید عبدالله کاتبی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

بیست‌وهفتمین روز بهمن‌ماه سال ‌هزاروسیصدوچهل‌وسه انتظار شیرین خانوادۀ نجیب، باصلابت و متدین حاج‌‌محمدرضا زودتر از آن‌‌که فکرش را می‌‌کردند به سر آمد. دامن پاک فاطمه‌‌خانم به عطر تولد نوزاد هفت‌‌ماهه‌‌اش معطر شد. نامش را عبدالله گذاشتند.عبدالله، آن‌‌که حضور آسمانی‌‌اش بهاری مداوم در تقویم خانواده شد.

ادامه مطلب

شهید محمدحسن فراتی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

محمدحسن فرزند غلام‌‌حسین سال هزاروسیصدوبیست‌‌وسه در روستای فرات دامغان چشم به جهان گشود. سپس برای تحصیل و کار به تهران رفت و در کارخانه یخچال‌‌سازی جنرال استیل مشغول به کار شد.بعد از مدتی به دامغان بازگشت و با مدرک تحصیلی سیکل در اداره پست مشغول به کار شد. پدر و مادرش درآمدی نداشتند و او خرج زندگی آن‌‌ها را تأمین می‌کرد.

ادامه مطلب

شهید علی اصغر فراتی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

در بهار سال چهل‌وهشت خانۀ قاسم فراتی را نفس‌های کودکی که او را بعدها علی‌اصغر نام گذاشتند، گرم کرد. علی‌اصغر میان جمع باصفای خواهرها و برادرها بالید و دوران کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشت. از دستان پینه‌بستۀ پدر آموخت که برای یک لقمه نان حلال زحمت بکشد و از مادر یاد گرفت همیشه با چهره‌ای متبسم، عشق و مهربانی را نثار دیگران کند.

ادامه مطلب

شهید داود فتحی

“بسم رب الشهداءوالصدیقین”

داود فرزند علی، در خانواده‌‌ای کشاورز و دین‌‌دار، در اولین روز بهار سال هزاروسیصدوپنجاه به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود، روستای حاجی‌‌آباد سبحان دامغان گذراند و برای ادامۀ تحصیل در دورۀ راهنمایی به روستای صیدآباد می‌‌رفت. او در حین تحصیل در کار کشاورزی نیز به پدرش کمک می‌‌کرد.

در همان دوران بود که عشق و علاقۀ او به حضور در جبهه شکل گرفت. بارها از خانه و مدرسه برای همراه‌‌شدن با کاروان رزمندگان فرار کرد تا سرانجام در سن چهارده‌‌‌‌سالگی وقتی در پایۀ دوم راهنمایی درس می‌‌خواند، به‌‌عنوان بسیجی، علی‌‌رغم مخالفت اطرافیان به جبهه اعزام شد و در سن شانزده‌‌سالگی در ماووت براثر اصابت تیر به صورت، در تاریخ بیست‌‌وچهارم اسفندماه سال هزاروسیصدوشصت‌‌وشش، به شهادت رسید و جسم پاکش در حاجی‌‌آباد حاج‌‌علی‌‌محمد در خاک آرمید.

“راهش جاوید باد”