“بسم رب الشهداءوالصدیقین”
در صبحگاه پانزدهمین روز بهاری سال هزاروسیصدوسیوسه علیاکبر در آغوش مهربان پدر و مادر جای گرفت. پدرش علیاصغر نام بلندش را انتخاب کرد. روستای صالحآبادوی دامغان مأمن رویش و بالیدنش بود.تا کلاس چهارم ابتدایی در زادگاهش درس خواند و پس از آن برای یاری پدر و خانواده در امر معاش، دست از تحصیل کشید. مدتی را به دامداری پرداخت و پس از آن به پیشنهاد یکی از دوستان به تهران رفت و بهعنوان شاگرد آشپز، در یک چلوکبابی مشغول به کار شد تا تبدیل به سرآشپزی ماهر شد.